Wild Turkey Distiller's Reserve 13YO, to ekskluzywna edycja
bourbon whiskey spod znaku dzikiego indyka, dostępna wyłącznie na rynku
japońskim. Beczki do tej edycji pochodzą zawsze z jednego (i jedynego) magazynu leżakowego –
warehouse B. To najwyżej położony magazyn leżakowy ze wszystkich, zlokalizowanych na terenie destylarni (Wild Turkey Hill). Według mistrzów destylacji Wild Turkey Distillery w tym magazynie
panują warunki sprzyjające dłuższemu leżakowaniu destylatów, jak niższa
temperatura czy znakomita cyrkulacja powietrza. W związku z tym to właśnie tu
master distiller Jimmy Russell (ojciec) i associate master distiller Eddie Russell
(syn) razem dokonali selekcji beczek do prezentowanej tu WT. 13 lat spędzonych w beczce robi w tym wypadku swoje, czyli
nadaje niezwykle esencjonalnemu w palecie bourbonowi (jak to w przypadku Wild
Turkey bywa) prawdziwej dojrzałości i elegancji. Przejawia się to w przeplocie
akcentów łagodnej dębiny i bogactwa wanilii ze śladami dojrzałych gruszek.
Całość zwieńczona długim wytrawnym finiszem, typowym dla kilkunastoletnich
bourbon whiskey z Wild Turkey.
Charakterystyczna dla WT butelka zapakowana jest w eleganckie
tłoczone pudełko i, jak już wspomniałem, wysyłana wyłącznie ku uciesze
Japończyków. Trochę dziwi obniżona zawartość alkoholu z kultowego już 101 proof
do 91 proof, szczególnie w przypadku edycji specjalnej, jaką jest WT
Distiller’s Reserve 13YO. No ale w końcu nie muszę wszystkiego rozumieć....
No no no... gratulacje..to jest temat do dłuższej dyskusji, gdyż z tego co pamiętam, to ostatnio próba sprowadzenia whiskey z Japoni utknęła na granicy. Chyba znalazłeś alternatywne źródło..spotkamy się to pogadamy :-)
OdpowiedzUsuńOwszem, są inne możliwości. Przyznam, że sam ich nie wymyśliłem (tu gratulacje dla pomysłowych Japończyków), ale ich sposób sprawdziłem i... działa. Źródło jest z gruntu rzeczy powszechnie dostępne, ale manewr godny mistrzów. Skorzystałem, choć do końca nie miałem pewności, czy nie będzie powtórki z rozrywki. Nie było. Listonosz przyszedł, przyniósł i poszedł. Musimy się spotkać...
OdpowiedzUsuń