WILD TURKEY WEDGWOOD DECANTER

Wild Turkey Wedgwood Decanter - To jedna z najrzadziej obecnie spotykanych na rynku limitowanych edycji WT. Obłych kształtów ręcznie zdobioną karafkę wykonała w należącej do znanej, pochodzącej z XVIII wieku brytyjskiej firmy Wedgwood manufaktura, znajdująca się jeszcze na terenie byłej Jugosławii. Wild Turkey Wedgwood Decanter ujrzała światło dzienne gdzieś na początku lat 80-tych ubiegłego wieku, kontynuując w ten sposób sukces edycji WT Baccarat Decanter z lat 70-tych. Prezentowana wersja WT Wedgwood Decanter oferowana była w eleganckiej skrzynce, pokrytej z wierzchu pluszowym, przyjemnym w dotyku brązowym materiałem. Wieko skrzynki zamykane jest zmyślnym metalowym zawiasem. Jeszcze ciekawsze okazuje się wnętrze skrzynki z odpowiednim wyżłobieniem na karafkę, wyłożonym tym razem ręcznie wyściełanym aksamitem. Oprócz miejsca na wiązaną skręconym sznurkiem karafkę jest również w owym aksamicie zagłębienie, specjalnie przeznaczone na oryginalny srebrny korek z uchwytem. Do kompletu producent dodał pakowany w tekturowe pudełko korkociąg oraz zawartą na czerpanym papierze instrukcję, jak obchodzić się z karafką i korkiem, jak również instrukcją czyszczenia srebra, z którego wierzch korka wykonano. Niestety niewiele wiadomo więcej o tej edycji limitowanej WT, jako że jest ona niezwykle ubogo opisywana w materiałach źródłowych. Równie uboga jest obecna oferta rynkowa tej whiskey. Bardzo nieliczne egzemplarze pojawiają się od czasu tu i ówdzie, choć nie wszystkie oferowane są z prezentowaną tu skrzynką. Wild Turkey Wedgwood Decanter, to już żywa legenda wśród bourbonów z destylarni WT, której wartość rynkowa będzie bezpowrotnie.

PS. Rzecz jasna cieszę się, że nowy właściciel Wild Turkey zainwestował już w rozwój destylarni ponad 100 mln $ (nowa destylarnia, hala butelkująca, magazyn leżakowy czy Visitor Center). Jednak z tęsknotą wspominam czasy WT pod wodzą Pernod-Ricard, a to z uwagi na co chwilę wysypujące się niezwykle atrakcyjne dla kolekcjonerów edycje tej kultowej amerykańskiej whiskey. Campari zdaje się zupełnie nie radzić na tym polu. Pozostaje nadzieja, że w końcu się nauczy...